Het werk van Johan Grimonprez (°1962) manoeuvreert tussen kunst en cinema, documentaire en fictie, praktijk en theorie. In een wereld die overspoeld wordt door massaal ge(re)produceerde beelden suggereert Grimonprez nieuwe narratieve structuren om persoonlijke verhalen te kunnen blijven vertellen. Zijn werk is gebaseerd op een archeologie van de hedendaagse media en openbaart – en ontwricht – de rol die het bewegende beeld speelt in de constructie van onze persoonlijke en politieke geschiedenissen, onze angsten en verlangens en de manier waarop we naar onszelf en de wereld kijken. De films van Grimonprez zoeken naar momenten waarop representatie en realiteit lijken samen te vallen, en wekken ‘een noodzaak op om de geschiedenis vanop een afstand te zien, maar tegelijkertijd van binnenuit die geschiedenis te kunnen spreken’. Hij verwierf internationale faam binnen de beeldende kunsten en sprokkelde selecties voor onder andere de Berlinale en het Sundance Film Festival.